سينماي سبز: فيلمسازي با رويكرد پايداري
۱. تعريف سينماي سبز و ضرورت آن در عصر بحران اقليمي
سينماي سبز به مجموعهاي از رويكردها و اقدامات گفته ميشود كه هدف آن كاهش اثرات زيستمحيطي توليدات سينمايي است. از طراحي طوفان بت صحنه تا حملونقل، از مصرف برق تا بازيافت مواد، تمام مراحل فيلمسازي ميتوانند با نگاه پايداري بازبيني شوند. در دورهاي كه بحران تغييرات اقليمي و آسيبهاي زيستمحيطي به چالشي جهاني تبديل شده، فيلمسازي نيز ديگر نميتواند نسبت به تأثيرات خود بيتفاوت باشد. سينماي سبز نهتنها به طبيعت احترام ميگذارد، بلكه الگوي مسئوليتپذيرانهاي براي ديگر صنايع فراهم ميآورد.
۲. كاهش ردپاي كربن در مراحل توليد فيلم
يكي از اهداف اصلي در سينماي سبز، كاهش ردپاي كربن ناشي از توليد فيلمهاست. اين امر شامل استفاده از منابع انرژي تجديدپذير، انتخاب تجهيزات كممصرف، حذف پلاستيكهاي يكبار مصرف و طراحي لوكيشنهايي با مصرف انرژي بهينه ميشود. برخي توليدات، حتي با همكاري سازمانهاي محيطزيستي، گزارش دقيقي از ميزان انتشار گازهاي گلخانهاي خود ارائه ميدهند و براي جبران آن اقداماتي مانند درختكاري يا حمايت از پروژههاي انرژي پاك انجام ميدهند. به اين ترتيب، توليد يك فيلم به اقدامي آگاهانهتر و پايدارتر تبديل ميشود.
۳. طراحي لباس، دكور و مواد مصرفي با رويكرد بازيافت
بخش قابلتوجهي از زبالههاي سينمايي از طريق طراحي صحنه، لباس و دكور توليد ميشود. در رويكرد سبز، تلاش ميشود اين بخشها با استفاده از مواد بازيافتي، اجارهاي يا قابل بازيافت طراحي شوند. به جاي ساخت دكورهاي عظيم و دورريختني، از فضاهاي چندمنظوره و قابل استفاده مجدد بهره گرفته ميشود. همچنين لباسهايي كه قبلاً در پروژههاي ديگر استفاده شدهاند، بازطراحي و بازيابي ميشوند. اين نگاه نهتنها به كاهش ضايعات كمك ميكند، بلكه هزينههاي توليد را نيز بهشكل چشمگيري كاهش ميدهد.
۴. تأثير سينماي سبز بر روايت و آگاهيبخشي مخاطب
علاوه بر تغيير در فرآيند توليد، بسياري از فيلمسازان درونمايه آثار خود را نيز به موضوعات زيستمحيطي اختصاص ميدهند. اين فيلمها از بحران آب و جنگلزدايي گرفته تا گرمايش جهاني و گونههاي در حال انقراض را روايت ميكنند. وقتي توليدي همزمان از لحاظ محتوا و ساختار سبز باشد، اثرگذاري آن بر ذهن مخاطب دوچندان ميشود. سينما در اين قالب ميتواند بستري براي تغيير نگرش عمومي نسبت به محيطزيست باشد و الهامبخش اقدامات فردي و جمعي در راستاي پايداري شود.
۵. نقش جشنوارهها و نهادهاي فيلمسازي در ترويج پايداري
در سالهاي اخير، جشنوارههاي بينالمللي همچون برلين، كن و ساندنس، بهطور جدي به معيارهاي زيستمحيطي در انتخاب و توليد آثار توجه كردهاند. برخي جشنوارهها حتي بخش ويژهاي براي فيلمهاي سبز يا جايزههايي براي توليدات پايدار در نظر گرفتهاند. از سوي ديگر، اتحاديههاي فيلمسازي و نهادهاي آموزشي نيز در حال آموزش استانداردهاي سينماي سبز به نسل جديد فيلمسازان هستند. اين حمايتها، موجب گسترش تفكر پايداري در سراسر زنجيرهي توليد سينما شده و نشان ميدهند كه آيندهي فيلمسازي بدون توجه به محيطزيست ممكن نيست.
برچسب: سينما،