سينماي چندفرهنگي چيست؟
۱. مفهوم سينماي چندفرهنگي
سينماي چندفرهنگي به آثاري گفته ميشود كه فرهنگها، قوميتها، زبانها و سبكهاي زندگي متنوع را در كنار هم نمايش ميدهند. اين نوع سينما به دنبال انعكاس واقعيتر جوامع امروزيست كه اغلب تركيبي از فرهنگها و هويتهاي مختلفاند. چنين آثاري معمولاً از روايتهاي تكفرهنگي فاصله ميگيرند و تلاش ميكنند تجربيات انسانهايي با پسزمينههاي گوناگون را به تصوير بكشند. سينماي چندفرهنگي ميتواند درونكشوري باشد (مثلاً درباره اقليتهاي نژادي يك كشور) يا بينالمللي (در قالب توليد مشترك ميان چند كشور).طوفان بت
۲. بازتاب هويتهاي متنوع و روايتهاي كمتر شنيدهشده
يكي از ويژگيهاي مهم سينماي چندفرهنگي، گشودن فضا براي صداهايي است كه پيشتر در حاشيه بودهاند. از مهاجران و بوميان گرفته تا اقليتهاي مذهبي و قومي، اين نوع سينما بستر مناسبي براي روايت زندگي آنها فراهم ميكند. بهجاي بازتوليد كليشهها، هدف آن نزديك شدن به تجربه واقعي انسانها در بسترهاي متفاوت فرهنگي است. فيلمهايي مانند Minari، The Farewell يا Persepolis نمونههايي از اين تلاش براي بازتاب تنوع هويتياند.
۳. تأثير بر گفتمان جهاني سينما
با رشد جهانيشدن و گسترش پلتفرمهايي چون نتفليكس، سينماي چندفرهنگي بيش از گذشته در گفتمان سينمايي جايگاه پيدا كرده است. اين آثار امكان ميدهند كه تماشاگران از نقاط مختلف جهان، با فرهنگهاي ناشناخته آشنا شوند و همذاتپنداري فراتر از مرزها شكل گيرد. همچنين جشنوارههاي بينالمللي سينما توجه بيشتري به فيلمهايي با ديدگاههاي فراملي نشان دادهاند، چرا كه اين آثار ميتوانند به پلي ميان فرهنگها بدل شوند. اين رويكرد در دنياي پرتنش امروز، نقشي مهم در ايجاد فهم و احترام متقابل ايفا ميكند.
۴. چالشهاي روايت و پذيرش فرهنگي
با وجود اهميت سينماي چندفرهنگي، ساخت و پذيرش چنين فيلمهايي بدون چالش نيست. يكي از چالشها، خطر بازنمايي نادرست يا سطحي از فرهنگهاست، بهويژه زماني كه سازندگان متعلق به آن فرهنگ خاص نباشند. همچنين برخي مخاطبان ممكن است با جهانبيني يا ارزشهاي فرهنگي متفاوت فيلمها احساس بيگانگي كنند. فيلمسازان بايد ميان صداقت روايي، حساسيت فرهنگي و جذب مخاطب تعادل برقرار كنند. از سوي ديگر، موانع توزيع يا سانسور در برخي كشورها نيز از ديگر مشكلات اين نوع سينما بهشمار ميرود.
۵. آينده سينماي چندفرهنگي در جهان متنوع
در دنيايي كه ارتباطات سريعتر و مرزها كمرنگتر شدهاند، سينماي چندفرهنگي نهفقط يك گرايش، بلكه ضرورتي رو به رشد است. جوانان علاقهمند به داستانهايي هستند كه تجربههاي متنوع را بازتاب دهند و افقهاي فكري تازهاي پيش رويشان بگذارند. مدارس فيلمسازي در حال آموزش مفاهيمي مانند «شمول فرهنگي» و «داستانگويي ميانفرهنگي» هستند. انتظار ميرود كه در آينده، سينماي چندفرهنگي نه به عنوان يك ژانر خاص، بلكه بهعنوان يكي از اصول بنيادين فيلمسازي مدرن پذيرفته شود.
برچسب: سينما،